De Stichting Samenwerkende Abortusklinieken Nederland (StiSAN) brengt om de twee jaar verslag uit van de landelijke abortusregistratie. In dit rapport worden de gegevens over 2001 en 2002 gepresenteerd.
Deze gegevens zijn afkomstig van de 15 klinieken die zowel het wettelijk verplichte als het facultatieve deel van het registratieformulier hebben ingevuld. Door vergelijking van deze gegevens met die uit eerdere jaren wordt inzicht verkregen in veranderingen in de samenstelling van de abortuspopulatie. Bij de analyses worden ook de gegevens van de Geneeskundige Hoofdinspectie voor de Volksgezondheid betrokken, zodat een volledig beeld ontstaat van de incidentie van abortus in Nederland.
Vanaf begin jaren negentig doet zich in Nederland een stijging voor van het abortuscijfer. In 2001 en 2002 heeft deze stijging zich verder voortgezet. Ook de leeftijd waarop vrouwen een zwangerschap laten afbreken is de afgelopen jaren verder gedaald. Het aantal abortus bij allochtone vrouwen is naar verhouding niet verder gestegen. Wel is de samenstelling van de allochtone groep veranderd. Zo zijn in deze groep relatief minder vrouwen te vinden uit de traditionele immigratielanden – Suriname, de Nederlandse Antillen en Aruba, Turkije en Marokko – en relatief meer uit ‘overige’ landen.
Begin 2002 werd op een aantal plaatsen in ons land de medische (MH) en seksuologische hulpverlening (SH) van de Rutgers Stichting overgedragen aan abortusklinieken. Deze abortusklinieken ontwikkelden zich daarmee tot eerstelijnscentra op het gebied van seksualiteit en gezondheid. In het ‘supplement’ dat in dit rapport is opgenomen, wordt ingegaan op de gegevens uit de MH- en SH-registratie in 2002. In vergelijking met de situatie bij de voormalige Rutgers Stichting blijkt de hulpverleningscapaciteit – en daarmee ook het aantal cliënten – te zijn afgenomen.
