In dit boek wordt beschreven hoe overheidsorganisaties meestal op succesvolle wijze digitale geheugens ontwikkelen. Parlementaire en juridische controleurs kunnen gebruik maken van deze digitale geheugens voor waarheidsvinding. Ondanks het ontbreken van waarborgen voor de authenticiteit van digitale gegevens, worden de contouren van een doorzichtige overheid zichtbaar.
De doorzichtige overheid is zowel voor bestuurswetenschappers en overheidsmanagers als voor informatiewetenschappers en -managers interessant. Het boek brengt een grondige uitwerking van de thema’s democratische controle, geheugensysteem en technologie. Juist de raakvlakken tussen deze thema’s brengen boeiende, nieuwe inzichten.
