Tienermoederschap is een onderwerp dat met veel negatieve oordelen omgeven is. Oordelen die in de publieke opinie waarneembaar zijn, maar waar ook wetenschappelijk onderzoek een bijdrage aan heeft geleverd. In dit boek wordt verslag gedaan van een kwalitatieve studie naar de leefwereld van adolescente moeders. Daarbij wordt een insiderperspectief gehanteerd en komen – overwegend autochtone – jonge moeders zelf aan het woord. Centraal staat de vraag hoe jonge moeders – gegeven het feit dat ze dat zijn – hun moederschap invullen en vorm geven, zonder daarbij een oordeel te vellen over tienermoeders en tienermoederschap.
In het boek wordt een beschrijving gegeven van de ervaringen van jonge moeders met de zwangerschap, het moederschap en hun relaties tot de personen in hun netwerk. Er wordt uitgebreid ingegaan op de opgaven waar het moederschap de adolescenten voor kan plaatsen en er wordt een conceptuele uitwerking van deze opgaven gepresenteerd. De auteur besteedt vervolgens aandacht aan de hulp en steun die jonge moeders krijgen, en geeft antwoord op de vraag wat steun tot goede steun maakt. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een zorgethisch perspectief. De informele steun die de moeders ontvangen staat in deze analyse voorop, maar er worden eveneens verbindingen gelegd met professionele vormen van ondersteuning. Het zorgethisch perspectief laat zich ook herkennen in het derde concept waar de studie aandacht aan besteedt, namelijk de oneer en miskenning die jonge moeders ten deel valt.
