Het gevolg hiervan is dat de verhouding kenmerken van manipulatie vertoont. De overheid legt haar eigen definities veelal dwingend op en haar macht is vooral zingevingsmacht. Kan de overheid leren uit eigen ervaring en is zij in staat tot creativiteit?
Aan de hand van zijn ervaringen als ambtenaar en raadslid analyseert Wagemans een aantal bestaande processen. Zijn voorbeelden spelen in op rijks-, provinciaal en gemeentelijk niveau en zijn deels ontleend aan zijn bevindingen met buitenlandse projecten.
Wagemans pleit voor een nieuwe beleidscontext, die inhoudelijk wordt beschreven. Dit maakt het boek boeiend materiaal voor ieder die zich bezighoudt met beleidsvorming, politieke besluitvorming en met veranderingsprocessen binnen de overheid.
