In de eerste bijdrage bespreekt Martin Hoondert de relatie tussen de COVID-19 pandemie en de omgang met de dood in Nederland. Hoe beïnvloedt deze pandemie de death mentalities van mensen? Geïnspireerd door de Franse historicus Philippe Ariès, analyseert Hoondert een diverse verzameling aan bronnen – van nieuwsberichten tot interviews – om te beargumenteren dat er zowel sprake is van continuïteit als van een veranderend cultureel patroon. Het medische discours blijft dominant in de omgang met de dood, maar rituele praktijken worden op creatieve wijze aangepast aan de huidige context.
Het tweede artikel in dit nummer richt zich op ervaringen van structurele ambivalentie van mormoonse vrouwen in relatie tot de gender normen binnen hun religieuze gemeenschap. Op basis van kwalitatieve interviews met dertien mormoonse vrouwen in Vlaanderen, illustreren Ellen Decoo en Chia Longman dat er in de samenleving en in onderzoek ten onrechte een ongenuanceerde voorstelling wordt gegeven van de positie van vrouwen in conservatieve religies. De vrouwen in het onderzoek hebben geen passieve houding, maar hanteren juist diverse strategieën om hun relatie met de kerk, de maatschappij en het gezin vorm te geven. Daarbij maken zij gebruik van religieuze praktijken, voorstellingen en waarden. Als we dit nummer door de ogen van Joel Robbins zouden bekijken, roepen de artikelen een vraag op: Vindt hier een radicale culturele verandering plaats, en zo ja, waar duidt die verandering op? Of kunnen we de opvattingen over dood en corona en de narratieven over gender en mormonisme veeleer begrijpen als vormen van culturele continuïteit? Over deze vraag laten we u graag nadenken tijdens het lezen van het huidige nummer.
Inhoudsopgave:
Corona, met de ‘d’ van dood
Martin J.M. Hoondert
Gesprekken met mormoonse vrouwen in Vlaanderen: Omgaan met structurele ambivalentie
Ellen Decoo & Chia Longman
Boekbesprekingen
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.