Rijkswegen en ruimtelijke ordening behandelt de vraag waarom gemeenten meewerken of tegenwerken bij inpassing in hun bestemmingsplannen van rijkswegtracés. De aanleg van rijkswegen geschiedt lang niet altijd probleemloos.
Rijkswaterstaat ondervindt regelmatig problemen bij het verkrijgen van planologische medewerking van gemeente. Sinds 1 januari 1994 geldt de Tracéwet. Niettemin blijven er problemen voorkomen met negatieve gevolgen voor de beoogde snelheid van de besluitvorming. In dit boek worden drie rijkswegen op het punt van planologische inpassing systematisch met elkaar vergeleken. De wegen zijn: Rijksweg 4 Midden-Delfland, Rijksweg 14 Verlengde Landscheidingsweg en Rijksweg 11-West. Op basis daarvan worden conclusies getrokken en wordt een aanbeveling gedaan voor beleid en regelgeving. Het boek is vooral interessant voor juristen, bestuurskundigen, planologen en ingenieurs die als beleidsmaker of onderzoeker actief zijn op het gebied van besluitvorming over infrastructuur.
Fred Hobma is als universitair docent Recht van de gebouwde omgeving verbonden aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de Technische Universiteit Delft.
